Start van een vestiging in Duitsland

Wie als Nederlandse ondernemer met het oog op de economische recessie in eigen land op zoek is naar een bredere markt voor zijn product, belandt al snel in Duitsland. In dit artikel wordt beschreven wat er kijken komt bij het openen van een vestiging in ons buurland.

Opent u een vestiging in Duitsland, dan is het verstandig om Duitse activiteiten via een Duitse vennootschap, meestal een GmbH, te laten lopen. Want Duitsers kopen liever bij Duitsers, is een veelgehoorde uitspraak van Nederlandse ondernemers, die al jaren zaken doen met Duitsers. De achtergrond van deze stelling is dat u het een klant zo gemakkelijk mogelijk moet maken als u succesvol zaken wilt doen. Bovendien zullen Duitse afnemers het juist in tijden van onzekerheid dicht bij huis zoeken. Zeker als zij de keuze hebben tussen twee leveranciers die qua product, prijs, kwaliteit en levertijd vergelijkbaar zijn, zal gekozen worden voor een Duitse leverancier.

Recht
De reden is simpel. Een Duitse leverancier levert op basis van de bekende Duitse spelregels. Is de leverancier een buitenlands bedrijf, dan werpt de samenwerking onherroepelijk vraagtekens op: hoe staat het met de (grensoverschrijdende) service? Hoe zit het met gebreken? Is wellicht buitenlands recht van toepassing en moet ik bij een geschil in het buitenland procederen? Vragen die bij uw afnemer niet eens opkomen, als u als Duits bedrijf onder Duitse bedrijven in de markt optreedt.

Oprichting
Reden genoeg dus om over een Duitse vestiging na te denken. Het Duitse civiele recht en handelsrecht bevatten verscheidene rechtsvormen, waaruit de ondernemer met het oog op zijn activiteiten kan kiezen. Afhankelijk van de grootte van de firma, het aantal partners of de gewenste beperking van de aansprakelijkheid heeft hij naast de Einzelfirma de keuze tussen een personen- of een kapitaalvennootschap. Voorbeelden van personenvennootschappen zijn de Gesellschaft bürgerlichen Rechts (GBR), de Offene Handelsgesellschaft (OHG) en de Kommanditgesellschaft (KG). Tot de kapitaalvennootschappen worden gerekend: de Gesellschaft mit beschränkter Haftung (GmbH) en de Aktiengesellschaft (AG). De GmbH is bij het middenbedrijf de meest populaire bedrijfsvorm. Zij is te vergelijken met de Nederlandse BV en is voornamelijk geschikt als rechtsvorm voor dochtervennootschappen van buitenlandse vennootschappen in Duitsland. De GmbH is een vennootschap met beperkte aansprakelijkheid met een in aandelen verdeeld kapitaal. Crediteuren van de GmbH hebben slechts verhaal op het vennootschapsvermogen. Oprichting kan door één persoon geschieden, vereist is een maatschappelijk aandelenkapitaal van tenminste 25.000 euro.

Werknemer
De Nederlandse ondernemer, die met een aantal ervaren medewerkers in zijn nieuw opgezette bedrijf in Duitsland aan de slag wil, moet er wel aan denken dat deze krachtens de Duitse sociale verzekeringen moeten worden verzekerd, ongeacht of de werkgever in Nederland of in Duitsland gevestigd is. Enkel gedetacheerde werknemers (max. 12 maanden) blijven volgens het Nederlands verzekeringsstelsel verzekerd. De werknemer, die volledig werkzaam is in Duitsland, is ook als hij daar niet woont, inkomstenbelastingplichtig in Duitsland. Een werknemer die meer dan of precies 183 dagen per jaar in Duitsland verblijft en de rest van het jaar in Nederland, is minimaal over die 183 (of meer) dagen belastingplichtig in Duitsland. Een arbeidsovereenkomst is net als in Nederland vormvrij, inhoudelijk zijn er echter enkele belangrijke verschillen: in Duitsland mag de werkgever tot maximaal zes maanden proeftijd bedingen; het minimumloon is in het Duitse rechtsstelsel – een enkele CAO daargelaten – onbekend; de werknemer heeft recht op minimaal 24 vakantiedagen; bij ziekte van de werknemer betaalt de werkgever zelf zes weken het normale maandloon door; de termijn voor ontslag bedraagt zowel voor Arbeiter als voor Angestellte al naar gelang de duur van de betrekking minimaal vier weken.

Faillissement
Wat betreft het incasseren van vorderingen in Duitsland bestaan in principe dezelfde uitgangspunten: het buitengerechtelijke incasso en het gerechtelijke incasso. Echter: terwijl het Nederlandse rechtsstelsel uitgaat van crediteurenbescherming, staat in Duitsland de debiteurenbescherming voorop. In tegenstelling tot de Nederlandse praktijk gaat het Duitse stelsel ervan uit, dat de debiteur wel goede redenen zal hebben, om aan een vordering niet te voldoen. Dit laatste leidt ertoe, dat de snelle incassomiddelen, zoals de bekende conservatoire (derden) beslagen en het faillissementsrekwest in Duitsland (zo goed als) nooit kunnen worden gebruikt. Eerste vereiste is in Duitsland een titel, pas daarna kun tot executie worden overgegaan. En dat kan duren. Als u dan geen eigendomsvoorbehoud bent overeengekomen en de debiteur inmiddels failliet is, heeft u ondanks executoriale titel uiteindelijk een hoop kosten, maar geen baten.     

bron: Peter W. Strick, verbonden aan Anwaltskanzlei Strick

Landendossier
	Meer informatie over de aanschaf en bezit van een (tweede) huis in Duitsland.
Deel dit artikel met anderen: Tell a friend!