Onze bruiloft in Frankrijk

Anton en Diana Molenaar hebben in 2010 ervoor gekozen definitief naar hun tweede huis in de Franse Dordogne te verhuizen. Diana Molenaar vertelt in een maandelijkse column over haar ervaringen, overwegingen en verwonderingen over het leven in de Dordogne. In deze speciale column deelt ze haar ervaringen over haar bruiloft recent in Frankrijk.

"Het is alweer anderhalve week geleden dat wij hier in Frankrijk getrouwd zijn. We hebben dit gevierd met familie en vrienden uit Nederland en Frankrijk. En het was één groot feest... eigenlijk waren het drie dagen feest. We begonnen op vrijdagavond met een borrel en een gezamenlijke maaltijd, op zaterdag de bruiloft en op zondag zijn we, na de paasbrunch, met z´n allen naar kasteel Hautefort geweest. Als afsluiting vond een traditioneel paasmenu plaats compleet met lam aan het spit.

Formaliteiten
Trouwen hier in Frankrijk gebeurt (bijna) altijd op zaterdag en moet ook plaatsvinden in het gemeentehuis (mairie) waar één van de twee echtelieden woont of waar het bruidspaar zich een maand na de bruiloft gaat vestigen. In ons dorp, St Romain et St Clément, wonen zo´n 300 mensen dus trouwen is geen dagelijkse bezigheid. Het was ook voor het eerst dat er een Nederlands stel in de echt werd verbonden. Al met al een hele 'happening' dus en de hele buurt was dan ook erg enthousiast dat wij St Romain et St Clément hadden uitgekozen om te trouwen.

Voordat je als Nederlander mag trouwen in het buitenland, moet je echter wel de nodige formulieren uit Nederland kunnen overleggen. Denk hierbij aan geboorte-aktes, een verklaring van de gemeente waar je het laatst hebt gewoond met daarop aangetekend of je gehuwd of gescheiden bent, een afschrift van de inschrijving bij de burgerlijke stand (als één van de partners nog in Nederland woont) en ook een huwelijksbevoegdheidsakte.

Als je al in Frankrijk woont, moet je een factuur van de elekctriciteitsmaatschappij of van een telecombedrijf uit Frankrijk kunnen overleggen. Dit geldt namelijk als bewijs van inschrijving op een bepaald adres want Frankrijk kent, gek genoeg, geen burgerlijke stand zoals wij die in Nederland kennen. Nu dacht ik altijd dat Napoleon onze burgelijke stand heeft ingevoerd.?!. Na al deze papieren te hebben overlegd,  belde de secretaresse van de mairie nog met het verzoek of we ook de overlijdensaktes van onze ouders konden overleggen. Waarom begrepen we niet, maar we hebben hier niet al teveel over doorgevraagd, want het leek erop dat dit de laatste formulieren waren die de mairie nodig had. De tijd begon te dringen, dus was ons er alles aan gelegen om de zaakjes op tijd klaar te hebben. De uitnodigingen waren immers de deur al uit.

Vier weken voor de bruiloft, wordt dan de aankondiging van het huwelijk bij de mairie in het ´kastje´ gehangen. Zoals dat vroeger ook in Nederland gebeurde. Gisteren gingen we nog even langs bij de mairie om te vragen of er kosten aan het trouwen in de mairie zijn verbonden, want daarover hadden we tot nu toe niets gehoord. Tot onze verbazing bleek het gratis te zijn. Wel vertelde de dame van de mairie dat soms met de pet wordt rond gegaan,  waarin de bruiloftsgasten een bijdrage kunnen deponeren. En dat is toch wel heel wat anders in Nederland ".

Eerder verschenen columns:

Naar het overzicht met alle columns

Landendossier
	Meer informatie over de aanschaf en bezit van een (tweede) huis in Frankrijk
Deel dit artikel met anderen: Tell a friend!