Feestelijke lenteroes
Blog Dorine van der Marel (geëmigreerd naar Zuid-Frankrijk): "De zwaluwen zijn weer terug en vullen het luchtruim met helder gekwetter. Onze blauwe regen staat volop in bloei en maakt iedereen duizelig met haar intense parfum. De lentezon streelt het gemoed. De poes gaat recht voor mijn neus in ons net strakgetrokken zand-cementbed staan, kijkt me uitdagend aan en begint te graven. Zodra ik brullend en wild zwaaiend opspring maakt ze zich uitgelaten met de staart omhoog uit de voeten.Het dorp is ontwaakt uit de winterslaap en de energie stroomt door onze aderen. Het is paasvakantie, dus we gaan er met de kinderen lekker op uit. Zwemmen in het natuurmeer (tenminste, alleen dochter, wij durven nog niet), poedelen in de rivier (tenminste, de jongens dan), en picknicken tussen de paardenbloemen en madelieven. Maar ook onze kluslust heeft weer vlam gevat. Vooral de tuin lonkt.
We hebben besloten het terras te vergroten, zodat onze tuintafel meer ruimte krijgt. Terwijl ik de tegels met een rubberen hamer op het zand-cementbed waterpas sla, begint echtgenoot met het metselen van de natuurstenen tuinmuurtjes rond de boom, de klimmer en het toekomstige gazon. Ondanks dat mijn nieuwe stukje terras een paar centimeter lager zakt dan het oude en er de volgende dag, tot groot plezier van de katten, nog vier extra zakken zand aan te pas moeten komen, zijn we bijzonder tevreden met het resultaat. We belonen onszelf met een 'petit blanc’ op het terras van een zeer uitzonderlijk café in het dorp.
Uitzonderlijk, want slechts vier dagen per drie jaar open. Een wonderlijke constructie van het dorpshotel om, als ik het goed heb begrepen, hun drankvergunning veilig te stellen. Dat treft dus. We raken daar aan de praat met een dorpsgenoot die vroeger veel piano heeft gespeeld. Als we hem vertellen over onze versgestemde Erard-vleugel beginnen zijn vingers gulzig te jeuken. We nodigen hem uit om een keertje te komen spelen.
Diezelfde avond al, we zetten net het eten op tafel, staat hij voor de deur. Met een glas wijn op de bovenklep begeleidt hij onze hele maaltijd met nonchalante kroegjazz. Terwijl ik onderuitgezakt zit na te tafelen op de zwoele klanken van het pianospel, realiseer ik mij hoe anders ons leven is geworden het afgelopen jaar in dit filmische dorp.
Om het script nog te vervolmaken staat de volgende dag een andere buurman voor de deur met vers geplukte asperges. Hij is net terug van zijn wandeling en legt ons uit dat het hier de gewoonte is om met Pasen een omelet met wilde asperges te maken. We moeten flink wat van de steel afsnijden, adviseert hij ons. Zo gezegd zo gedaan, nadat de kinderen een heleboel chocolade-eitjes hebben gevonden tussen de gestapelde stenen van de nieuwe tuinmuurtjes, gaan we aan de omelet. Heerlijk, al lopen we de rest van de week, ondanks de adviezen, met een gebit vol draadjes. Alleen het kopje van deze asperge is hemels, weten we nu.
Aangemoedigd door het ruime terras, de voorjaarsdrift en de vriendelijkheid van de dorpelingen besluiten we spontaan de verjaardag van mijn jongste zoon groots te vieren en nodigen de hele school met ouders en leraren uit op het aperitief.
Zo loopt ons huis, een dik jaar na intrek, vol met nieuwsgierige dorpsbewoners. De kinderen van peuter tot puber overkwetteren opgewonden de zwaluwen en hun ouders laten zich, naast de intense lentegeuren uit de tuin, bedwelmen door de 'blanquette de Limoux’, die we royaal bijschenken. De pianoman maakt de feestelijke lenteroes compleet met zijn improvisaties.
Als een tevreden vreemdeling loop ik rond tussen het Franse geroezemoes en achteloos pulk ik een laatste aspergedraadje tussen mijn kiezen vandaan."
Andre en Dorine van der Marel emigreerden met drie jonge kinderen van Amstelveen naar Alet-les-Bains (klein dorpje met circa 450 inwoners) in het Franse departement Aude in de regio Occitanie. Op verzoek van Mondi schrijft Dorine maandelijks een blog over de eerste stappen van de emigratieplannen, de ervaringen tot en met heden en wat in de toekomst nog op haar pad komt. Deze bijzonder gewaardeerde en amusante blog kan inmiddels rekenen op een trouwe groep volgers.
Reeks gepubliceerde blogsDeel 1: Gedreven door de wind
Deel 2: Rotouders
Deel 3: Een spannend begin
Deel 4: Warme huiselijkheid in de chaos
Deel 5: Lijken uit de kast
Deel 6: Eerste schooldag op de Franse basisschool
Deel 7: Emigreren naar Frankrijk: lachen en huilen
Deel 8: Slopende hitte
Deel 9: Eindejaarsfeest op z’n Frans
Deel 10: Een standje van de burgermeester
Deel 11: Badderen als een god in Frankrijk
Deel 12: Een wonderlijke dag
Deel 13: Even het terras leggen
Deel 14: Quelle histoire cet enfant Hollandais!
Deel 15: Ierse magie in een Frans paradijs
Deel 16: Frans fatsoen
Deel 17: Koude verrassingen
Deel 18: Hoge noot
Deel 19: Feestelijke lenteroes
Deel 20: Tarzan op schoolreis
Deel 21: De hysterische gastvrouw
Deel 22: Verfje hier verfje daar
Deel 23: Iets met een aap
Deel 24: Terug op prozaïsche gronden
Deel 25: Een spetterend begin
Deel 26: Op de rem trappen
Deel 27: Tegeltjeswijsheid
Deel 28: Integreren in een Kattendorp
Deel 29: Schaduwen in de nacht
Deel 30: Vijf jaar Zuid-Frankrijk
Deel 31: Frans college-leed
Deel 32: Waggelend door het Franse leven
Deel 33: De laatste puntjes op de i
fin
Dorine van der Marel is eigenaresse van Atelier Do en werd als gepassioneerde ondernemer op 24 oktober 2018 door Mondi geïnterviewd in het artikel Metamorfoses van gedateerde objecten in Frankrijk.
Bezit, aan- en verkoop van vastgoed in Frankrijk
Bezoek regelmatig het landendossier Frankrijk en maak als lid proactief gebruik van uw Mondi lidmaatschap door vragen te stellen in de vraag- en antwoordmodule onder aan de pagina van het van het landendossier over alles wat te maken heeft met de aankoop, bezit en verkoop van een (tweede) woning.
Geschreven door Dorine Van der Marel
Datum: 21-04-2020
Datum: 21-04-2020
Terug naar overzicht