Even het terras leggen

"Een vriend had ons geadviseerd om te beginnen met de helft van het terras, aangezien het hem ondoenlijk leek om het geheel op één dag te realiseren. Echtgenoot en ik legden dit verstandige advies uiteraard lachend naast ons neer."

De afgelopen weken hadden we stukje bij beetje, met veel hulp van deze vriend, kruiwagens vol met aarde weggeschept om een horizontaal terras mogelijk te maken. De originele grond liep namelijk vanaf onze openslaande keukendeuren een halve meter schuin omhoog naar tegenoverliggende gestapelde muur. De gedumpte aarde vormde intussen een flinke berg in een andere hoek van de tuin en prikkelde mijn fantasie over verhoogde avondterrassen. First things first.

In het midden van de geprepareerde grond stond een blootgeschept boompje als een ballerina op de punt van zijn wortels te balanceren. We wilde dit fijne boompje, waarvan ik de naam even kwijt ben, graag behouden vanwege de aangename schaduw die het bood en besloten er omheen te tegelen en een mooie plantenbak van natuursteen voor hem metselen. Zo ook voor de blauwe regen wiens beschutting en geurige lentebloei we natuurlijk ook niet konden missen, maar die nu langs de rand van het beoogde terras eveneens ongemakkelijk op hoge wortels stond. Vol optimisme gingen we aan de slag.

Met balkjes en waterpas waren we de hele ochtend nog bezig om de grond netjes uit te lijnen met, heel professioneel, een subtiele afloop naar de achterste hoek waar regenwater door de plantentuin kon worden geabsorbeerd. Pas na de lunch waren we klaar om te beginnen met het mengen van het zand-cement mengsel dat we tussen de balkjes zouden smeren om een mooie egale ondergrond te krijgen. Later zouden we die balkjes verwijderen en de ontstane gleuven met hetzelfde mengsel opvullen. Dat hadden we, in alle bescheidenheid, geniaal bedacht en het was dan ook zeer doeltreffend. We hadden alleen geen betonmolen.

Ons alternatief voor de molen betrof een grote groenzak waarvan we, ieder aan een kant, twee lussen vastpakten en waarin we beetje bij beetje één kuub zand en tweehonderd kilo cement samen zouden omschudden. Dat was inderdaad iets minder geniaal. Na vier uur schudden waren al mijn sensorische zenuwuiteinden aan het krijsen om genade en kon echtgenoot zijn boven- en onderlijf niet meer verticaal op één lijn krijgen. Maar het zand-cementbed lag! Strak en glad. Op een fraai patroon van kattenpootjes na dan.

Als zand en cement worden gemengd met water krijg je specie. Een blubberige substantie die keihard opdroogt. Dat was niet de bedoeling. We wilde nog een beetje kunnen wrikken en wiggelen met de loodzware tegels in het droge mengsel, om een egaal geheel te krijgen. Regen was daarbij een kleine ramp. De avond was inmiddels gevallen en we beseften dat we door moesten. Te moe voor paniek begonnen we, in een robotachtige staat van apathie en losgekoppeld van alle lichaamssignalen, met leggen. Nat van de miezer tilden we samen de zwaarste tegels op hun plek en met rubberen hamer sloegen we ze vlak in het zand. Tegen middernacht lagen alle tegels en hadden we een heus terras. Strompelend wisten we ons bed te bereiken.

Hoezo niet doenlijk in één dag?"
Reeks gepubliceerde blogs
Deel 1: Gedreven door de wind
Deel 2: Rotouders
Deel 3: Een spannend begin
Deel 4: Warme huiselijkheid in de chaos
Deel 5: Lijken uit de kast
Deel 6: Eerste schooldag op de Franse basisschool
Deel 7: Emigreren naar Frankrijk: lachen en huilen
Deel 8: Slopende hitte
Deel 9: Eindejaarsfeest op z’n Frans
Deel 10: Een standje van de burgermeester
Deel 11: Badderen als een god in Frankrijk
Deel 12: Een wonderlijke dag
Deel 13: Even het terras leggen
Deel 14: Quelle histoire cet enfant Hollandais!
Deel 15: Ierse magie in een Frans paradijs
Deel 16: Frans fatsoen
Deel 17: Koude verrassingen
Deel 18: Hoge noot 
Deel 19: Feestelijke lenteroes 
Deel 20: Tarzan op schoolreis 
Deel 21: De hysterische gastvrouw
Deel 22: Verfje hier verfje daar 
Deel 23: Iets met een aap 
Deel 24: Terug op prozaïsche gronden 
Deel 25: Een spetterend begin  
Deel 26: Op de rem trappen  
Deel 27: Tegeltjeswijsheid 
Deel 28: Integreren in een Kattendorp 
Deel 29: Schaduwen in de nacht 
Deel 30: Vijf jaar Zuid-Frankrijk 
Deel 31: Frans college-leed 
Deel 32: Waggelend door het Franse leven 
Deel 33: De laatste puntjes op de i 
fin

Dorine van der Marel is eigenaresse van Atelier Do en werd als gepassioneerde ondernemer op 24 oktober 2018 door Mondi geïnterviewd in het artikel Metamorfoses van gedateerde objecten in Frankrijk.

---

Bezit, aan- en verkoop van vastgoed in Frankrijk
Bezoek regelmatig het landendossier Frankrijk en maak als lid proactief gebruik van uw Mondi lidmaatschap door vragen te stellen in de vraag- en antwoordmodule onder aan de pagina van het van het landendossier over alles wat te maken heeft met de aankoop, bezit en verkoop van een (tweede) woning.

---

Terug naar overzicht