Een middagje gratis eten en drinken

U loopt nietsvermoedend op de boulevard van één der Spaanse Costa’s van het zonnetje te genieten alwaar u wordt aangeklampt door twee wonderschone dames, die uw taal nog spreken ook.

U loopt nietsvermoedend op de boulevard van één der Spaanse Costa’s van het zonnetje te genieten alwaar u wordt aangeklampt door twee wonderschone dames, die uw taal nog spreken ook. Ze houden een heel verhaal waar u niet veel van begrijpt, maar tot slot mag u een lot trekken, en ja hoor u heeft een prijs!

U mag met de dames mee in een taxi naar een nog onbekende plaats, waar u gratis zoveel mag eten en drinken als u wilt. U heeft uiteindelijk toch nog begrepen dat het over onroerend goed gaat. Het gratis eten en drinken en een kosteloze taxirit spreken u wel aan en u gaat met de dames mee. Na een taxirit van een half uur komt u aan bij een luxe bouwcomplex, waar u door de dames wordt overgedragen aan een paar uiterst beleefde- en goed van de tongriem gesneden- verkopers, die u meteen meesleuren door het hele complex, het ene appartement nog luxer dan het andere. Na een rondgang van een uur wordt u overladen met eten en overgoten met drank, en alles nog steeds gratis! Inmiddels heeft u begrepen dat het om timesharing gaat. Dit is het recht om één of meer weken per jaar van één der appartementen van het complex gebruik te mogen maken tegen betaling van een bepaald (meestal fors) bedrag, exclusief servicekosten, en dat dan voor een periode van 3 tot 50 jaar.

Overdonderd door alle luxe, het vele overdadige eten en drinken en door de rappe tong van de verkopers heeft u zich laten overhalen om een timesharing contract te tekenen. Nog beduusd heeft u zich weer in een taxi laten duwen en bent u weer thuis aangekomen. Na een paar uur bent u enigszins van het één en ander bekomen en bekruipen u de twijfels. Na een paar dagen heeft u toch de indruk gekregen dat u toch wat te lichtvaardig heeft getekend. Wat zijn nu uw rechten en plichten?

Tot voor het jaar 1999 was het gehele timesharing gebeuren meer een soort wildwest verhaal. Rechten en plichten waren moeilijk te achterhalen, zeker als in het contract werd verwezen naar het recht van één of ander obscuur belastingparadijs. Op aandrang van het Europese Parlement (reeds sinds 1994) is op 5 januari 1999 (wet nummer 42) de wet op de timesharing in werking getreden, waardoor Spanje weer in de pas liep met de andere Europese regelgeving op het gebied van timesharing, welke wet inmiddels al weer enige malen is aangepast.
Voormelde wet gebruikt niet de term timesharing maar de woorden “ aprovechamiento por turno de bienes inmeubles”.

Uw rechten zijn ondermeer

• U heeft een bedenktijd van 10 dagen;
• U behoeft gedurende die bedenktijd geen deposito te storten;
• Een boeteclausule bij niet nakoming behoeft u, indien u binnen voormelde tijd het contract opzegt, niet na te komen;
• Een lening die u gedurende die tijd heeft gesloten ter financiering van de timeshare behoeft u niet na te komen, indien u binnen die tijd het contract opzegt;
• U kunt eisen dat het contract wordt gesteld in uw eigen taal;
• Tevens kunt u eisen dat de verkoper u volledige informatie verstrekt omtrent het door u gekochte recht van timeshare, inclusief het onderliggende onroerend goed;
• Indien de verkoper niet heeft voldaan aan alle in voormelde wet gestelde eisen dan heeft u nog drie maanden extra bedenktijd, zonder dat u bij opzegging van het contract gehouden bent enige (schade)vergoeding te betalen;
• U kunt uw recht verkopen, verhuren of op andere wijze ter beschikking stellen.

Uw plichten zijn ondermeer

• Het voldoen van de koopsom en alle daarbij komende kosten;
• Het betalen van de jaarlijkse servicekosten;
• Het in goede staat houden van het door u gekochte, inclusief de inboedel, gedurende de periode dat u jaarlijks volgens contract gebruik maakt van het onderliggende onroerend goed.

Voormelde wet schrijft verder nog het navolgende dwingend voor

• De inhoud van alle contracten dienen te zijn onderworpen aan het Spaanse recht;
• De ondernemingen, die het onroerend goed onderhouden, dienen een permanent kantoor in Spanje aan te houden;
• De eigenaar van het onderliggende onroerend goed is verantwoordelijk voor de uitvoering van het onderhoud, indien de onderneming, die het onroerend goed onderhoudt, nalatig is;
• De gebruiksperiode kan niet minder zijn dan 7 dagen per jaar;
• Het aantal jaren dat gebruik gemaakt kan worden van timesharing beloopt tenminste 3 jaar en ten hoogste 50 jaar;
• (Facultatief) indien de koper niet meer aan zijn verplichtingen kan voldoen, heeft de eigenaar het recht de timeshare te beëindigen met de verplichting de nog resterende koopsom van het recht te retourneren (te verminderen uiteraard met de nog openstaande schulden).

Let op!
In het timeshare contract kan een clausule staan, dat indien u niet aan uw (financiële) verplichtingen voldoet u het recht kwijt bent zonder enige terugbetaling. Aangezien voormelde wet u het recht geeft om het timeshare contract in te laten schrijven(via een notaris) bij het kadaster(waarbij echter niet wordt gesproken van een eigendomsrecht, maar van een servicecontract), wordt u aangeraden dit zeker te doen ter voorkoming van complicaties. Of het timeshare contract nu wel of niet wordt ingeschreven; u dient over de waarde van het door u gekochte recht omzetbelasting(IVA) te betalen, exclusief de notariskosten bij inschrijving.
Op dit moment zijn er malafide partijen in Spanje aan het werk, die de wet omzeilen en onder de wettelijke timesharingperiode van 36 maanden gaan zitten, dus bijvoorbeeld 34- of 35 maanden of een alternatief systeem opzetten, bijvoorbeeld een puntensysteem. Helaas is er dan geen sprake van timesharing en geldt bijvoorbeeld de bedenktijd van 10 dagen niet!

Dit artikel werd mogelijk gemaakt door Mr. Rolf Bakker verbonden aan adviesbureau Florin Wish.

---

Terug naar overzicht