Het bezit van een tweede woning in het buitenland is er op de eerste plaats voor het plezier van de eigenaar en desgewenst voor familie en vrienden. Wat is er fijner dan na een reis op je eigen plekje te kunnen arriveren. Daarnaast is het best mogelijk dat de woning in de loop der jaren in waarde stijgt en bij verkoop winst oplevert. Hoe gaat de belastingdienst hiermee om?

Aflevering 2: tweede woning in Frankrijk

We gaan uit van een inwoner van Nederland die in privé een tweede woning in Frankrijk bezit. De woning maakt in Nederland onderdeel uit van het box 3 vermogen. Tevens gaan we ervan uit dat de persoon geen fiscaal inwoner is van Frankrijk.

Belastingverdrag: verdeling heffingsrechten
Het belastingverdrag tussen Nederland en Frankrijk wijst het recht op belastingheffing met betrekking tot onroerende zaken volledig toe aan Frankrijk. Dit betreft het recht om belasting te heffen over:

• Het bezitten van onroerende zaken;
• De inkomsten uit onroerende zaken;
• De vervreemdingsvoordelen uit onroerende zaken.

Of Frankrijk ook daadwerkelijk belasting heft is een tweede, dat hangt af van de Franse nationale belastingwet. Het verdrag creëert geen heffingsrecht, het verdeelt dit slechts. Frankrijk heft inderdaad, zoals hierna valt te lezen. Wel vinden momenteel (medio 2012) belastinghervormingen plaats, zodat mogelijk wijzigingen gaan plaatsvinden.

Overigens mag Nederland de woning wel volledig in de Nederlandse belastingheffing betrekken, maar moet tegelijkertijd een belastingvermindering worden verleend om dubbele belastingheffing te voorkomen. De woning, en de belastingvermindering, moet dus wel gewoon worden opgenomen in de Nederlandse aangifte inkomstenbelasting.

Belastingheffing in Frankrijk tijdens de bezitsperiode
Op de eerste plaats is er een eigenaren/gebruiksbelasting verschuldigd, vergelijkbaar met de Nederlandse onroerende zaak belasting. De hoogte verschilt per gemeente.

Daarnaast zijn verhuurinkomsten belast. Ervan uitgaande dat de verhuur gemeubileerd plaatsvindt is sprake van een commerciële activiteit (‘BIC’) in Frankrijk. Er zijn dan twee systemen van heffing:

• ‘Micro’ als de bruto huurinkomsten minder bedragen dan 32.600 euro per jaar (2012). De bruto inkomsten worden met 50 procent verlaagd om de netto inkomsten te berekenen, verder zijn er geen aftrekposten mogelijk. Er dient alleen een aangifte inkomstenbelasting te worden ingediend.
• ‘Real’ als de bruto huurinkomsten meer bedragen dan 32.600 euro per jaar (2012). Voor dit systeem mag ook vrijwillig worden gekozen. In dit geval zijn de werkelijke kosten aftrekbaar (afschrijving, notariskosten, verzekering, onderhoud en reparaties, accountantskosten, et cetera). Er dient nu een aangifte inkomstenbelasting én een BIC-aangifte te worden ingediend.

In beide gevallen is de opbrengst belast tegen tarieven oplopend van 5,5 tot 41 procent met dien verstande dat een niet ingezetene minimaal 20 procent verschuldigd is. Indien per saldo minder dan 305 euro belasting verschuldigd zou zijn, vindt geen heffing plaats. In het kader van de huidige Franse belastinghervormingen zal het toptarief mogelijk worden verhoogd naar 45 procent.

Verder kent Frankrijk een vermogensbelasting (ISF) met tarieven oplopend van 0,25 procent tot 0,5 procent, afhankelijk van de grootte van het vermogen. Er geldt wel een vrijstelling, ook voor niet-inwoners, van 1.300.000 euro.

Belastingheffing in Frankrijk bij verkoop van de woning
Bij een verkoop is de Nederlandse verkoper de zogenaamde ‘taxe de plus value’ verschuldigd. Deze bedraagt 19 procent over de waardestijging, weliswaar onder aftrek van de verbeteringskosten. Deze belasting geldt alleen als de woning binnen 30 jaar na aankoop wordt verkocht, waarbij het belastingtarief bij een verkoop in het 6e tot en met het 30e jaar ieder jaar wordt gekort naar rato van de bezitsduur (en wel met 2 procent per jaar tussen het 6e en het 17e jaar, met 4 procent per jaar tussen het 18e en het 24e jaar en 8 procent per jaar tussen het 25e en het 30e jaar).
In het kader van de genoemde belastinghervormingen bestaat het voornemen de periode waarin nog belasting is verschuldigd te verkorten van 30 naar 22 jaar, maar dan wel de reguliere (oplopende) belastingtarieven toe te passen.

Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met drs. G.W.M. (Bart) van der Veeken FB, Belastingadviseur, Van Noort Gassler & Co.

Aflevering 1: tweede woning in Spanje Belastingheffing over verkoopwinst Spaanse woning