Voortschrijdend inzicht: Fiesta op zijn Spaans
We hebben het over de vertraging in de verbouw en de niet gehaalde deadline van de Semana Santa.
Mark van Asselt en zijn vrouw zijn al een aantal jaren bezig met de realisatie van hun droom in Spanje. Door twee fulltime banen hebben zij een aannemer in de hand genomen die de verbouwing begeleidt. Ze zijn erg tevreden over de aannemer; langzaam, maar betrokken en redelijk betrouwbaar. Hoewel hij, door het ontbreken van andere werkzaamheden, geen belang heeft het huis af te ronden. Daarnaast moeten zij nog een hoop zaken zelf regelen.
Alles heeft zijn tijd en zijn plaats. En, niets gebeurt zonder reden. Het bewijs ervan kregen wij ook dit maal tijdig en ter plekke aangereikt. We hebben het over de vertraging in de verbouw en de niet gehaalde deadline van de Semana Santa.
Hoe meer zielen
Vooruitlopend op de aanwezigheid van het zwembad hadden wij voor de zomerperiode het huis in zijn geheel te huur aangeboden op een casa rural website. Aldus maakten wij kennis met een typisch Spaans fenomeen. Informatieverzoeken van Spanjaarden voor reserveringen waren altijd voor aanzienlijk meer personen dan het maximum aantal zoals vermeld staat op onze website. Op onze reactie dat het huis aan veertien volwassen en drie kinderen plaats biedt maar dat in de nabijheid oplossingen voorhanden zijn, hoorden wij vervolgens niets meer. De verklaring lag in de Spaanse manier van fiesta vieren, aldus onze buurman. Cuantos más mejor: Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. De extra fiestagangers schikken wat in en zorgen zelf wel voor een luchtbed. Evenmin zouden wij moeten opkijken als er overdag een man of vijftien extra bij het zwembad zou bivakkeren, want iedereen is welkom bij een barbecue. Maar een soort jeugdherbergconcept voor uitbundige feestgangers was niet wat wij voor ogen hadden toen wij de muren strak wit lieten schilderen en subtiele decoraties aanbrachten aan wanden en op nachtkastjes. Wij besloten dus af te zien van pogingen het huis in zijn geheel aan Spanjaarden te verhuren. Wie had ooit gedacht dat de vertraging in de bouw ons zou behoeden voor feestende Spanjaarden, die naar alle waarschijnlijkheid een grote puinhoop achter zouden laten? Een businessplan is er om aan te passen, niets nieuws onder de zon.
Omgekeerde volgorde
Wij moeten vaker naar de dorpsgenoten luisteren. Zoals met het hek, dat er nu strak bijstaat, met twee mooie poorten. Een omheining is voor Spanjaarden het begin van een verbouwing, voor noorderlingen het sluitstuk. Het verschil tussen mijn en dijn in Spanje is helaas gering, maar een duidelijke afscheiding met sluitwerk tussen openbare weg (een weggetje van niks, met alleen bestemmingsverkeer) en ons terrein zou toch een fikse belemmering moeten zijn voor passanten met een begerig oog voor onze vloertegels, zakken cement, de tractor, en pompen van de afvalwaterzuivering, om maar een paar zaken te noemen die van het terrein zijn verdwenen. We hebben niet de illusie dat het gehele terrein nu niet meer toegankelijk is, maar het plegen van huisvredebreuk plus de aanwezigheid van bewakingscamera’s betekenen hopelijk toch een serieuze hindernis voor onderzoekende passanten. Want ook veertig jaar na Franco steekt er geen Spanjaard over als het voetgangerslichtje niet op groen staat.
Cambrils, voor elk wat wils
De gemeente Cambrils is doortastender dan de regering als het gaat om de economische crisis. Er is een scala aan activiteiten die de toeristen naar de Costa Daurada en in het bijzonder Cambrils moet lokken. Een nationaal jeugdvoetbaltoernooi met zelfs buitenlandse teams, de vijfde Fira del Mar (een Hiswa) van de Costa Daurada, veel activiteiten rondom de Semana Santa en ruim aanbod van theatervoorstellingen op zondagen. Wij verbouwen dus rustig door, in de wetenschap dat wij onze gasten straks meer vertier kunnen bieden dan een barbecue op eigen terrein.
Deze column is geschreven door Mark van Asselt.
Datum: 23-04-2012
Terug naar overzicht
