Vergeet niet om te genieten

Anton en Diana Molenaar hebben in 2010 ervoor gekozen definitief naar hun tweede huis in de Franse Dordogne te verhuizen. Diana Molenaar vertelt in een maandelijkse column over haar ervaringen, overwegingen en verwonderingen over het leven in de Dordogne. In deze column neemt ze de lezer mee naar een ander begrip van tijd, een tijd van genieten.

"Het is alweer half maart en ik heb mijzelf nog geen tijd gegund om een nieuwe column te schrijven. Geen tijd mag geen excuus meer zijn:  tijd genoeg hier. Maar wat is de reden dan wel? Het voorjaar is begonnen!. En dat betekent aan de slag. In zo’n grote tuin als de onze, is in ieder jaargetijde wel iets te doen maar in deze tijd van het jaar, is het toch wel net iets meer. Met de lente in de lucht is het heerlijk om buiten bezig te zijn. Want ook de temperatuur is behoorlijk aangenaam en de zon schijnt uitbundig. De thermometer wijst zo’n 18 graden aan. In een oud huis als het onze, is het dan buiten warmer dan binnen (zonder kachel aan uiteraard). Een rondje in de tuin levert veel plezier op. De pruimenbomen staan in bloei!. Een prachtig gezicht, die mooie kleine, witte bloesem die bijna pijn aan je ogen doen. Zo wit zijn ze. De nectarinebomen doen ook hun best, nog geen bloesem maar ze staan wel op springen. Ook staan er nu overal narcissen, hyacinten en krokussen en we zien dagelijks nog meer bloemen opkomen. Echt een feest.

En dan de vogels, die hebben het ook druk in deze tijd van het jaar. Ze zoeken een nestje en je hoort heel veel gekwetter: van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Het is jammer dat we (nog) niet alle verschillende vogels aan de hand van hun geluid kunnen onderscheiden. Maar misschien komt dat nog.De moestuin is bijna nog helemaal kaal. De kruiden hebben de winter goed doorstaan en leveren weer mooi nieuw blad. Zelfs op de plek waar vorig jaar rucola stond, komt nu weer nieuwe op. Grappig! In de serre staan veel kweekbakken met zaaigoed dat straks de moestuin in kan.

Ik was vanmorgen in ons bos. Naast onze tuin en de weilanden, ligt een perceel bos dat tot het terrein behoort. En daar was ik dus. Ineens hoorde ik veel geritsel en zag een groot hert wegrennen. Wij wonen hier nu één jaar, op een paar weken na, en ik ben iedere keer weer verrukt als ik zo dichtbij een hert zie. Echt fantastisch! De natuur onder handbereik. Daarna zag ik nog sporen van wilde zwijnen (er hingen haren aan het prikkeldraad waar ze waarschijnlijk onderdoor zijn gelopen) en mijn dag kan niet meer stuk.

Wat nou geen tijd? Juist hier hebben we alle tijd van de wereld en genieten we van alles wat er om ons heen gebeurt. Zeker hier, waar we de natuur bijna per dag zien veranderen.
En wat een heerlijke tijd van het jaar: voorjaar! ".

Eerder verschenen columns:

Naar het overzicht met alle columns

Landendossier
	Meer informatie over de aanschaf en bezit van een (tweede) huis in Frankrijk
Deel dit artikel met anderen: Tell a friend!