Tweede olijfoogst en grote stappen

Column: Pelgrimsroute in Cataluña

Mark van Asselt en zijn vrouw kochten vijf jaar geleden een huis in Montbrio del Camp, nabij het Spaanse Tarragona. In juli 2009 kochten zij een oude boerderij ('finca') met 25.000 meter grond. In deze column vertelt Van Asselt over het verbouwen van de boerderij in typisch Catalaanse stijl en de ervaringen met de Spaanse autoriteiten. Hier leest u het twaalfde deel:

“Tweede olijfoogst en grote stappen”

"Half december was de tweede olijfoogst 2010 een feit, dankzij de hulp van Luciano die met zijn frêle echtgenote allegro vivace de arbequina olijven had weten te oogsten. Met de hand, in lijn met ons idee van een boom- en milieuvriendelijke olijfolieproductie. Waarvan 150 liter extra virgin olie van ons merk Mas Montbrió Belvedere als kerstattentie werd verstuurd naar allen die in 2010 een olijfboom hadden geadopteerd. Veel positieve reacties op de mooie etiketten en op de olie die uit deze streek net iets anders smaakt door de nabijheid van de Middellandse Zee en een bergketentje dat de zeewind circuleert.

Downhill?
Maar ook de verbouwing ging gewoon door en het leek allemaal vlot te gaan. Van Juan Albert, onze enginyer técnic agricola hadden wij echter eventjes niets vernomen. Dat is voor Spanje niet ongewoon, maar voor Juan Albert wel. Hij heeft drie belangrijke projecten onder zich: de almacen (schuur) met een versterkte draagconstructie voor de zonnecellen, het zwembad en de inrichting van de tuin en de braakliggende hectare landbouwgrond. Schuur en zwembad vereisen een bouwvergunning, en dus lange procedures bij gemeente en provincie. Helaas, Juan Albert was met zijn mountainbike downhill ernstig ten val gekomen. De aanvraag van de vergunningen werd daarmee zeker een maand vertraagd.

En wij verschoten, zoals de Vlamingen zeggen, ten tweede male toen wij vernamen dat Pere Mas, de minitieus werkende Arquitecto de Urbanismo van de gemeente Cambrils, ook over deze belangrijke bouwvergunningen de beslissende stem zou hebben.

Knopen doorgehakt
In de Kerstvakantie beslisten wij over de afwerking van ramen en deuren, een gok voor een gebouw van twee etages, en over de inrichting van de badkamers, beide zeer bepalend voor het aanzien van het huis. Het heikele punt van de afwatering in de corto, de binnenplaats van 200 m2, werd uiteindelijk opgelost zonder de budget vandaliserende zwevende terrasvloeren. Een mini-slotgrachtje met een pomp was theoretisch voldoende. Rest nog de offerte van Fechsa, het electriciteitsbedrijf voor de extra kabel naar de finca; een zwaard van Damocles qua timing en pricing.

Gered door goede buur
Guus, een mede-Amsterdammer met een finca 500 meter verderop, maakt dagelijks met zijn hond Leika een wandeling langs onze finca. Hij signaleerde op 1 januari een onbekend bestelbusje op het bouwterrein en alarmeerde de politie die in vijf minuten arriveerde (zij hadden na de vorige keer de Finca Holandes in de GPS gezet, dat scheelde een half uur dolen). Wij zouden zeker niet de eerste slachtoffers zijn van lieden die eens anders goed begeren. Maar waar laat je al de bouwmaterialen in het open veld?"
Deel 13: Kafka of een cursus communiceren?

bron: Mark van Asselt

Deel 1:	Het begin
Deel 2:	De Aanloop
Deel 3:	Romantiek met randvoorwaarden
Deel 4:	Een overvloedige natuur
Deel 5:	Hindernissen en water
Deel 6:	'Bezint eer ge begint'
Deel 7:	Spaanse ambtenarij
Deel 8:	Gedeelde verantwoordelijkheid
Deel 9:	Aan het werk herkent men de vakman
Deel 10:	De helling wordt steiler
Deel 11:	Het einde der dagen

Naar het overzicht met columns

Landendossier
	Meer informatie over de aanschaf en bezit van een (tweede) huis in Spanje
Deel dit artikel met anderen: Tell a friend!