Showstoppers Fecsa

"We waren gewaarschuwd: Buurman Guus had het gezegd, de aannemer had zoals vaker zijn handen ten hemel geheven als de Fecsa ter sprake kwam, het Spaans electriciteitsbedrijf, een klassieke monopolist.
Voor onze casa rural plannen had onze “enginyer técnic” een vergunningsaanvraag ingediend voor 127 kW. Vier maanden na de aanvraag kwam de Fecsa door met een begroting van maar liefst 12% van het verbouwingsbudget. Inclusief vier betonnen palen van zeven meter pal in ons uitzicht op zee. Dat het vergunningstraject zes tot twaalf maanden zou duren was geen pleister op de wonde. Een tactisch bezoek aan een andere Fecsa afdeling leverde een nog hogere prijs op, en dat terwijl onze architect in zijn bestek slechts 15.000 euro had ingecalculeerd. Wij zullen in navolging van onze buren ons staatlot maar eens voor de beeltenis van Santa Tecla, patroonheilige van Tarragona houden want onze ambities lijken te gaan stranden op de inhaligheid van de Fecsa.

Een kwestie van smaak en twijfel
De krokusvakantie was er om de kleur van de gevel te kiezen. Na een serie veelal ongevraagde pruebas (voorbeelden) van de aannemer en drie maanden dubben kozen we voor de oorspronkelijke kleur van de Masia. Een gok, want pas in mei zullen we zien of de kleur van de gevel een beetje past bij de terrastegels voor en achter. De rest van de vakantie twijfelde Mevrouw Van Asselt aan de keus, onnodig, want een proefje van een vierkante meter zegt weinig over een gevel van 13 bij 10 meter.

Uitstel of confrontatie
De citroenen waren (alweer) plukrijp en laten hangen is strijdig met onze ecologische principes. Dus was het tijd Señor Josep Siuro, de Director General van de Cooperativa van Cambrils, weer eens te vragen of we al lid konden worden. Nee, de wachtlijst was nog steeds twee jaar. De man verbleekte echter bij de bondige uiteenzetting van mijn echtgenote die in bewonderenswaardig goed Spaans uitlegde dat wij niet alleen de Junta (raad van toezicht) maar ook de Cambrils Gazette zouden informeren over de discriminatie van EU ingezetenen. De papieren kwamen op tafel, of wij maar even daar en daar wilden tekenen. Binnen drie dagen konden we de bevestiging van onze inschrijving verwachten. Onze toekomstige landgenoten zijn wars van concrete actie maar nog veel warser van heisa. Weer wat geleerd.

Verbazing
De keukenman in ons dorp bleek na twee weken toch een redelijke offerte neer te kunnen leggen voor de trap, de keuken en houten binten. Dit keer waren wij op het verkeerde been gezet door de gelatenheid waarmee hij ons aanhoorde, wat wij interpreteerden als een Spaanse behoefte even te gaan liggen als er een kans is op betaald werk voor een kleine maand".

bron: Mark van Asselt

Deel 1:	Het begin
Deel 2:	De Aanloop
Deel 3:	Romantiek met randvoorwaarden
Deel 4:	Een overvloedige natuur
Deel 5:	Hindernissen en water
Deel 6:	'Bezint eer ge begint'
Deel 7:	Spaanse ambtenarij
Deel 8:	Gedeelde verantwoordelijkheid
Deel 9:	Aan het werk herkent men de vakman
Deel 10:	De helling wordt steiler
Deel 11:	Het einde der dagen
Deel 12:	Tweede olijfoogst en grote stappen
Deel 13:	Kafka of een cursus communiceren

Naar het overzicht met columns

Landendossier
	Meer informatie over de aanschaf en bezit van een (tweede) huis in Spanje
Deel dit artikel met anderen: Tell a friend!