Met blijdschap geven wij kennis
Spannend, tot op de laatste dag. Marti i Fills, de lokale technicus van elektriciteitsmaatschappij Fecsa zou 16 december op de finca de nieuwe aansluiting afhechten.
Mark van Asselt en zijn vrouw zijn al een aantal jaren bezig met de realisatie van hun droom in Spanje. Door twee fulltime banen hebben zij een aannemer in de hand genomen die de verbouwing begeleidt. Ze zijn erg tevreden met de aannemer; langzaam, maar betrokken en redelijk betrouwbaar. Hoewel hij, door het ontbreken van andere werkzaamheden, geen belang heeft het huis af te ronden. Daarnaast moeten zij nog een hoop zaken zelf regelen.
Spannend, tot op de laatste dag. Marti i Fills, de lokale technicus van elektriciteitsmaatschappij Fecsa zou 16 december op de finca de nieuwe aansluiting afhechten. 17 december hoorden wij dat de technicus onze finca niet had kunnen vinden; geen stroom dus. Maar 21 december werd de man dan toch via onze elektricien, nota bene vrijwel zijn buurman op het bedrijventerrein, binnen geloodst. Nog even een flitsbezoekje aan de Fecsa om twee stempeltjes te halen. Toen draaide Marti dan toch de zekeringen in de meterkast zodat een weldadige 31kW voortaan tot onze beschikking staat.
Dat wij te boek staan als Montbrio Belnere in plaats van Belvedere en in de straat de Loterij van September wonen in plaats van die van 11 September (het verschil tussen Once en Onze *zie ook reactie onder het artikel van een attente lezer) hebben we maar even zo gelaten, uit vrees teruggeworpen te worden in de administratieve anarchie. In ieder geval konden nu alle installaties proefdraaien, ware het niet dat de kerstvakantie ook in Cambrils aanbrak…
Como tu quieres
Een gevleugelde frase; om het even welke vakman met een aantal alternatieven voor een technisch vraagstuk komt (altijd na enig aandringen), de keus wordt toch bij ons gelegd: como tu quieres (“wat u wilt, u zegt het maar ”). De openhaard; hebben we niet een luchttoevoer van buiten nodig, toen deze niet bleek te trekken: “como tu quieres”.
Zonnepanelen voor de bediening van het elektrisch buitenhek; “como tu quieres”. Maar een maand later vertelt dezelfde technicus je dan dat zonnepanelen binnen een week gestolen zijn, geen optie dus op het platteland.
Een uitzondering is buurman Pere, die de IT en beveiliging voor zijn rekening neemt. Alternatieven, geordend, met een prijsopgaaf. En pragmatisch, een on-Spaanse eigenschap.
A nivel of a vista?
Jaume Olive, de timmerman met plezier in zijn werk, heeft de klus bijna geklaard. Zo’n dertig deuren zijn gemaakt en gemonteerd, wat niet meeviel omdat de muren lang niet altijd loodrecht staan. Wisten wij niet dat je kunt kiezen of de aannemer “enyesado a vista”, op het oog, of “a nivel”, dus waterpas, afwerkt? Wij hadden blijkbaar in 2009 voor “a vista”, standaard in Spanje, gekozen, als de twee opties al waren aangeboden destijds. Helaas. Zou het ook standaard Spaans zijn als in een rijtje van vijf identieke wandlampen er eentje 2 cm hoger hangt? Na rijp beraad, alles is al geschilderd, zien we het maar als speels detail goed voor een glimlach en de speurtocht ‘zoek de verschillen’.
Semana Santa, deadline
Er moet nog steeds heel veel werk verzet worden willen wij 1 april, Semana Santa, onze casa rural kunnen openen. De trap met sophisticated micro-ciment afwerking is nog steeds niet gereed, het derde ontwerp voor de openhaard vereist ingrijpende aanpassingen aan het dak, om nog maar niet te spreken over de inrichting van alle kamers, een megaklus. De aannemer heeft bovendien geen haast; zijn balboekje is leeg en elk factuurabel uurtje is er een. Verbouwen op afstand; de handleiding kunnen wij binnenkort opleveren. Maar mooi wordt het, daar in Cambrils.
Deze column is geschreven door Mark van Asselt.
Datum: 23-01-2012
Terug naar overzicht
