Kafka of een cursus communiceren?

Column: Pelgrimsroute in Cataluña

Mark van Asselt en zijn vrouw kochten vijf jaar geleden een huis in Montbrio del Camp, nabij het Spaanse Tarragona. In juli 2009 kochten zij een oude boerderij ('finca') met 25.000 meter grond. In deze column vertelt Van Asselt over het verbouwen van de boerderij in typisch Catalaanse stijl en de ervaringen met de Spaanse autoriteiten. Hier leest u het dertiende deel:

“Wordt het een beetje Kafka of een cursus communiceren?”

Een teken aan de wand: de werkzaamheden aan de hoge-snelheidslijn (AVE) tussen Tarragona en Valencia zijn per direct stilgelegd. De betonnen peilers aan de rand van Cambrils zijn nutteloze infrastructurele kunstwerken, met heel veel vierkante meters graffiti. De regering kan niets anders bedenken dan bezuinigingen. Het resultaat: nog meer bouwbedrijven zonder werk.

Daarom verbaast het ons telkens weer als in offertes pre-crisis prijzen worden gehanteerd. Bijvoorbeeld het uitgraven van 1250 kubieke meter grond voor de geothermicabuizen. De offertes lopen zeer uiteen, terwijl elke graver per direct kan beginnen. Bovendien, onderhandelen over een prijs is not done.

Cultuurverschil of communicatievaardigheden?
In de kerstvakantie hadden wij drie kleuren uitgezocht voor monsters voor het buitenstucwerk. Eind januari zaten ze volgens onze aannemer op de muur en konden wij langskomen om te kiezen. Wat bleek, slechts een van de gekozen kleuren was gebruikt, de andere twee kleuren waren een fantasietje van de schilder. De aannemer was verbaasd dat wij deze schilder niet meer wilden zien; zo werkt het niet in Spanje. De schilder had de kleuren niet op voorraad en bovendien waren er zoveel kleuren mogelijk dat het niet uitmaakte welk voorbeeld er op de muur zat. We moesten maar een dagje rondrijden met de schilder en een gevel aanwijzen naar onze smaak. In ons fijnste Catalaans nogmaals uitgelegd dat bij voorkeur de klant de regels van het spel bepaalt, en dat er toch maar een andere schilder moest komen. Binnen een week zaten de ontbrekende kleuren op de muur.

Vergunningen
De aanvraag voor onze schuur was toch stilletjes ingediend door onze enginyer técnic agricola en direct afgewezen door Urbanismo op grond van een waslijst van normativa waaraan we niet voldeden (waaronder ongetwijfeld de verklaring dat wij niet op een archeologische vindplaats bouwen). Als troost nog wat gebladerd in Het Proces van Kafka, want in beginsel is hier iedereen wel van goede wil, maar Franco kijkt nog over iedere schouder mee.

Dan de aanvraag bij Fecsa, het elektriciteitsbedrijf, voor extra capaciteit. Gewaarschuwd door buurman A die lezend bij kaarslicht al anderhalf jaar op zijn aansluiting wacht, en door buurman B die na vier jaar nog steeds het goede loket niet heeft gevonden voor een extra kabel, lieten wij deze slag aan Josep, onze accountant. Doch ook hij was verrast dat het antwoord van de Fecsa na twee maanden wachten uitging van 127 kW en niet de 169 kW conform het dure elektriciteitsplan.

Getroost dat het niet aan de Nederlandse wijze van communiceren ligt gingen we voor onze dagelijkse cortado naar ons vaste terrasje aan de boulevard. Negentien graden, in de zon, in februari. Who cares?"

bron: Mark van Asselt

Deel 1:	Het begin
Deel 2:	De Aanloop
Deel 3:	Romantiek met randvoorwaarden
Deel 4:	Een overvloedige natuur
Deel 5:	Hindernissen en water
Deel 6:	'Bezint eer ge begint'
Deel 7:	Spaanse ambtenarij
Deel 8:	Gedeelde verantwoordelijkheid
Deel 9:	Aan het werk herkent men de vakman
Deel 10:	De helling wordt steiler
Deel 11:	Het einde der dagen
Deel 12:	Tweede olijfoogst en grote stappen

Naar het overzicht met columns

Landendossier
	Meer informatie over de aanschaf en bezit van een (tweede) huis in Spanje
Deel dit artikel met anderen: Tell a friend!